This is the Dutch translation of the article: “Software is not a product”.
Het is een alomtegenwoordig idee: software is een “ding”. Het wordt ge-engineerd, gebouwd. Als het klaar is bewonder je het eindresultaat zoals een kunstenaar zijn werkstuk.
Om het beter te doen, denk je na over het verbeteren van je bouwprocessen. Je speelt leentjebuur bij industrieën als de automobiel industrie (Toyota met zijn Lean methode bijvoorbeeld). Je richt projecten in en je worstelt met het verbeteren van je controle over die projecten.
We willen betere dingen bouwen, en het bouwen zelf verbeteren.
Het lijkt niet veel te helpen. Projecten falen. Het is niet schaalbaar, niet uitbreidbaar, niet flexibel. Nieuwe methodes komen opdagen, met veel beloftes die niets waarmaken. Wat is er toch aan de hand? Waarom is het zo moeilijk om ICT te doen?
De reden is eenvoudig. De oorzaak is een eenvoudig maar duivels bedrieglijke cognitieve vergissing: software is niet een product. Het is geen ding.
Deze simpele realisatie doet de mist verbazend snel optrekken. Het is een fundamentele heroriëntatie van software.
Het heet niet voor niets “soft-ware”. Software is niet tastbaar. Al onze pogingen om het wel zo te doen lijken zullen onontkoombaar mislukken vanwege zijn fundamentele natuur.
Ik wil voorstellen dat we stoppen met software te zien als het resultaat van ons werk, maar om het proces als zodanig te gaan zien. Hoe lopen we in sync met onze gebruikers, met de business, zodat we onze werkwijze kunnen verbeteren en het noodzakelijke concurrentievoordeel kunnen behalen. In die zienswijze is software een nevenproduct van dit steeds verbeterende en evoluerende proces, dat al onze kennis en begrip in zich vat, en dat net zo efficiënt en doeltreffend blijkt te zijn voor welk nieuw product dan ook wat we bedenken. Het zijn de organisatie met zijn mensen waar het om gaat, wat het verschil maakt. We wisten dat altijd eigenlijk al. Dus waarom richten we onze aandacht daar niet op? We wisten altijd al dat ICT een partner moest zijn voor de business, op een fundamenteel andere manier dan dat HR of catering dat zijn. Waarom niet deze redenering blijven volgen en ontdekken dat uiteindelijk de intelligentie van het bedrijf niet zit in zijn software, maar in de manier waarop het die software tot stand brengt?
Om Agile en Lean principes toe te passen op het proces als het werkelijke, uiteindelijke, product, maakt het een stuk makkelijker. Een auto is niet vergelijkbaar met software. Een auto is ontworpen en ge-engineerd op de tekentafel. Software niet. Het materialiseert door eindeloze iteraties, het is nooit “af”, het is een zich voortdurend ontwikkelende entiteit. Wat nog belangrijker is: het evolueert samen met de organisatie en zijn omgeving.
Het product van ICT is het proces. Software systemen zijn bijproducten. Door te focussen op het verbeteren van de kwaliteit van processen verbetert de kwaliteit van de bijproducten het best.
Leave a Reply